Er zijn geen berichtjes, het internet is uitgevallen, je hebt geen afspraken en er ligt een lege stille middag voor je. De zon schijnt loom door de ramen en de klok tikt onverstoorbaar door. De kans is groot dat je deze situatie niet herkent, omdat je er wel voor zorgt dat hij niet ontstaat. We naderen namelijk de angstwekkende zone van de “nikserige niksheid”. Kom  je er per abuis wel een keertje terecht, dan komt de geest onmiddellijk in actie. Hij produceert ideeën, gedachtes en verlangens en zet je aan tot handelen. Voor jij het door hebt, heeft hij jou glimlachend de gevarenzone weer uitgeleid. Hoewel je naar rust verlangt, is het uiteindelijk toch (nog) te angstaanjagend. Druk zijn.. overkomt ons niet, we creëren het zelf. Het is onze verdediging tegen de angst voor de leegte. Veelal moet het universum met harder geschut komen om ons tot staan te dwingen. Eens samen deze leegte verkennen? Misschien is hij minder angstaanjagend als je denkt. 

Loading...